Het is weer eens zo ver, we gaan in november verkiezingen krijgen. Traditioneel brengen alle partijen voor de verkiezingen een programma uit, waarin dan staat wat ze allemaal willen gaan doen.
Het schrijven van zo’n verkiezingsprogramma lijkt moeilijk, maar valt in de praktijk best mee. Er zijn een aantal spelregels waar de schrijver zich aan dient te houden, en dan komt het zeker goed. Volg deze tien regels, en je kunt niet meer verliezen!
Regel 1: wees nooit concreet
De belangrijkste regel is dat het programma nooit duidelijk mag zijn. Als je kunt gaan regeren na de verkiezingen dan moet je nog met alle winden mee kunnen waaien, dus duidelijkheid is dodelijk. Regel één is daarmee eenvoudig: wees nooit concreet.
Regel 2: alles moet beter
De tweede regel is bijna even belangrijk, en luidt: alles moet beter. Ga vooral niet in op hoe die verbetering tot stand moet komen, maar stel gewoon dat het beter moet. Kreten als “voor een betere gezondheidszorg” of “onze partij is voor een betere aanpak van de criminaliteit” doen het altijd goed. Het maakt ook geen tegenstanders, want wie kan er nu tegen verbetering zijn?
Regel 3: smijt met bedragen
De derde regel is ook al eenvoudig: smijt met bedragen. Daar is, in tegenstelling tot in het bedrijfsleven, nooit een begroting voor nodig. Zinnen als “er moet honderd miljoen extra naar het hoger onderwijs” zijn altijd effectief. Waar dat geld dan vandaan moet komen, of hoe het uitgegeven dient te worden, daar moet je het verder niet over hebben. Bedragen moeten ook tot de verbeelding spreken. “0,3 procent extra voor minima” klinkt veel minder aantrekkelijk dan “200 miljoen naar de minima”. Het is hetzelfde, maar klinkt toch heel anders.
Regel 4: bezuinig waar het niemand raakt
De traditie wil dat er altijd bezuinigingen in het programma staan. Besteedt hier echter niet te veel tijd aan, de historie laat zien dat de overheidsbegroting altijd omhoog gaat. Bezuinigingen worden dus toch nooit hard gemaakt, en kunnen hooguit stemmen weghalen. Als er toch om onderbouwing van financiën wordt gevraagd, en dit kan incidenteel gebeuren, dan moet de kiezer niet het idee krijgen er slechter van te worden. Bezuinigingen dienen dus altijd kleine groepjes te raken, of liever nog: niemand te raken.
Zinnen als “door efficiënter te werken bereiken we een bezuiniging van 50 miljoen” doen het altijd goed. Ga nooit in op het hoe en waarom. Dat kan alleen maar afleiden.
Regel 5: denk alleen aan de stemmen
Een verkiezingsprogramma heeft niks te maken met wat je echt wil, het gaat om stemmen en zieltjes winnen. Kijk dus goed waar mensen zich druk om maken, en beloof die problemen op te lossen. Hoe je dat doet is niet relevant, als er maar iets in het programma staat als “wij zullen ons maximaal inzetten om problemen met XYZ op te lossen.” Met zo’n zin kun je nog alle kanten op. Dat het uiteindelijk toch nooit gaat lukken om überhaupt problemen op te lossen maakt niet uit, het gaat er immers om nu stemmen te krijgen.
Regel 6: hou de media te vriend
Ga nooit maatregelen aankondigen tegen de media. Geen korting op de staatsomroep, zelfs geen veranderingen. Laat het zoals het is. Als je aan de macht bent kun je het altijd nog aanpakken, maar in verkiezingstijd zijn de media te hard nodig. Hier en daar een extra subsidie beloven levert vaak zelfs extra zendtijd op, dus kan lonend zijn.
Het is natuurlijk wel slim om alvast omroep ON! te verbieden, die zouden zomaar eerlijk verslag kunnen gaan doen, en dat is niet de bedoeling.
Regel 7: vergeet de lange termijn
Ga geen zaken opnemen in een verkiezingsprogramma die verder reiken dan vier jaar. De mensen snappen dat toch niet, en wie dan leeft, wie dan zorgt. Het doel is zetels halen, landsbelang is niet relevant. Beter is het om met een aantal zeer opvallende korte-termijn punten te komen. Die vallen op, geven media-aandacht, en daarmee stemmen.
Regel 8: overleg met de collega’s
Verkiezingen zijn prima te sturen. Naast het eigen stemmen winnen is het van groot belang om samen met de andere gevestigde partijen de agenda te bepalen. Zorg dus dat je, in overleg met de schrijvers van andere verkiezingsprogramma’s, een aantal punten netjes verdeelt. Zo kan iedereen in de verkiezingstijd prima zijn eigen punt maken. En kun je precies die kiezers trekken die op jou moeten stemmen.
Regel 9: schrijf one-liners
Schrijf tijdens het schrijven van het programma meteen ook een aantal one-liners. Een programmapunt dat niet in een snelle one-liner te vatten is, kan geschrapt worden. Het gaat niet om enige inhoud, het gaat om stemmen. En kiezers zijn nou eenmaal niet zo heel slim, een kort zinnetje dat in hun hoofd blijft hangen werkt beter dat een lang en goed onderbouwd betoog.
Regel 10: Lieg, vervals en bedrieg
De algemene spelregel voor politici: Lieg, vervals en bedrieg! Het gaat er niet om waar het over gaat, maar een verkiezingsprogramma hoort bol te staan van de leugens, halve waarheden en onzinnige beweringen. Dat is zo, was zo, en moet ook zo blijven. Wilt je een onzinnig onderwerp opnemen? Verwijs gewoon naar een niet-bestaand onderzoek. Niemand zal het checken. Mocht je dit angstig vinden kun je ook een student een onderzoek laten verrichten. Met een baantje als fractiemedewerker in het verschiet zijn vooral studenten politicologie tot veel vreemde onderzoeken bereid.
Wil je een ‘oplossing’ waarvan iedereen snapt dat het niet kan? Roep gewoon dat het wel kan. Bedenk: mensen willen belazerd worden. Roep vooral dingen die lekker in het gehoor liggen, en vermeld nooit de waarheid. De waarheid is dat je taak voor 70% is overgenomen door Brussel en dat de oplossingen meer kwaad dan goed zullen doen. Verzwijg dit, vervals onderzoeken indien nodig, verdraai woorden, kortom: denk politiek.
Extra tip
Als extra tip wil ik meegeven dat het taalgebruik enorm van belang is. Vergeet niet de woorden ‘sociaal’, ‘daadkrachtig’, ‘milieu’, ‘efficiënt’, ‘samenwerking’ en ‘subsidie’ veelvuldig te gebruiken in de tekst.
Als je je bij het schrijven van het programma aan al deze punten houdt dan kan slechts de lijsttrekker nog het verschil maken. Het programma staat garant voor een overwinning.
Conclusie:
Politiek is een smerig spel waarbij het draait om geld, ego’s en baantjes. Ga dat vooral niet proberen te veranderen want dat lukt je toch niet, en zo lang de kiezer belazerd wil worden moet je dat vooral ook doen. Ook dat is toch een vorm van democratie? Je doet namelijk precies wat de kiezer wil.
Vind je dit allemaal wat ver gaan, overweeg dan vooral een stem op FVD.
Vond je dit artikel leuk om te lezen?
Volg deze link, en doe een éénmalige donatie of wordt vaste donateur! Eeuwige dank zal jouw deel zijn, en het maakt nieuwe artikelen mogelijk.
Geef een reactie