Een ooggetuigenverslag
Pim Fortuyn werd inmiddels ruim twintig jaar geleden doodgeschoten. Daar lag hij, plotseling, eenzaam stervend op het kille beton van het Mediapark. Eén van de weinige getuigen die erbij waren was radio DJ Ruud de Wild. Die later flinke psychische problemen kreeg vanwege die aanslag. Toen ik dat hoorde vond ik het een beetje onzin. Gisterenavond was ik zelf getuige van een moordaanslag op een politicus, dit keer op Thierry Baudet. Ik stond op ongeveer een meter afstand toen het in een flits gebeurde. En hoewel de aanslag gelukkig mislukte begin ik Ruud de Wild toch te begrijpen. Het klinkt zo onschuldig als de media het heeft over dat Thierry werd ‘geslagen met een bierflesje’. Dus laat ik hier maar even de feiten noemen zoals ik die heb beleefd.
Vooropgesteld, ik ben natuurlijk niet objectief als actief FVD-lid en nummer 22 op de lijst in Groningen. Maar objectiviteit in het nieuws is vaak als een salade zonder dressing. Saai en smakeloos. Laat ik pogen om de gebeurtenissen chronologisch (voor de jongeren: dat is op tijdsvolgorde) op een rij te zetten.
Zaterdagmiddag 18 November
Een beperkte vorm van paniek breekt uit op de burelen van FVD. De locatie in Groningen voor het event waarbij Thierry samen met een aantal kamerleden zou komen spreken zegt af. FVD is toch niet welkom. Maar er zijn al honderden kaarten besteld van aanhangers die willen komen. Afzeggen is geen optie. Maar even snel een andere locatie vinden op een zaterdagavond is ook geen sinecure. Waar ieder bedrijf zonder problemen een zaaltje kan huren is dat voor een politieke partij, en zeker voor FVD, niet even één, twee, drie geregeld. Niet iedere zaalverhuurder zit erop te wachten, al was het maar uit angst voor protesten vanuit extreem-linkse hoek. Daarnaast is er ook niet zoiets als een onbeperkt budget.
Met enig fortuin lukt het om toch een locatie te vinden, hoewel niet ideaal en eigenlijk te klein. Het wordt café The Cabin aan het gedempte Zuiderdiep. Midden in het uitgaanscentrum, maar voor een maandagmiddag mag dat geen probleem zijn.
Achteraf gezien – maar hoe makkelijk is het om achteraf te kletsen? – hadden we wellicht beter nog even verder kunnen zoeken.
Maandagmiddag 20 November, 15:00
Na een kort bezoek aan de pinautomaat, FVD-ers betalen contant, kom ik aan op de locatie. De sfeer zit er al snel goed in. Rond een uur of drie stromen de eerste mensen binnen. De tickets worden gecontroleerd aan de deur, er is ruime beveiliging, er is wat politie aanwezig buiten en binnen wordt het al snel duidelijk dat de twee dames achter de bar een héél zware middag gaan krijgen. Véél te veel gasten voor zo’n klein team. Maar het is wat het is en we maken er het beste van.
Al snel is Pepijn van Houwelingen binnen, gevolgd door Ralf Dekker en Freek Jansen. Het wordt steeds lastiger te bewegen in de inmiddels stampvolle kroeg. De sfeer is vriendelijk, gezellig en de mix van jongeren, ouderen en mensen van middelbare leeftijd is aangenaam. Pepijn, Ralf en Freek maken praatjes met de aanwezigen terwijl de rij buiten eerder langer dan korter wordt. FVD is in ieder geval springlevend en populair, zelfs in het linkse bolwerk Groningen.
Maandagmiddag 20 November, 16:00
Het werd drukker en drukker. Als een soort van kinderen die zitten te wachten op de komst van de Sint werden mensen ook wat ongeduldig. De ramen van The Cabin waren inmiddels volledig gecondenseerd door alle CO2 uitstoot van de aanwezigen. Enkele ouderen gingen al weer weg omdat het voor hen te druk was. Jammer, maar bij deze toch bedankt voor uw komst!
Er moest wat gebeuren, en ik besloot Pepijn maar aan zijn jasje te trekken om te vragen alvast even een woordje te doen. Toen dat gelukt was en Pepijn net iets wilde gaan zeggen kwam Thierry binnen onder luid gejuich. Wat een energie brengt de man met zich mee. Het is bijna voelbaar. In het woordenboek staat bij het woord ‘charisma’ inmiddels een foto van Thierry Baudet, althans, dat zou zo moeten zijn.
Zijn speech was vrij kort maar krachtig. En gelukkig heb ik hem op beeld.
Daarna was de beurt aan achtereenvolgens Freek Jansen, Pepijn van Houwelingen en Ralf Dekker. Stuk voor stuk intelligente vriendelijke mensen met een goed verhaal.
Maandagmiddag 20 november, 16:30
Tijd voor bier, maar dat was voor de dames achter de bar een haast onmogelijke opgave. En dus bedachten Freek en Thierry een goed plan, wat later fataal bleek. Onder de toog stond een aantal kratten Heineken. Thierry besloot een rondje voor de hele zaak te geven. De kratten werden op de bar gezet, en de flesjes gingen de hele zaak door. Een heerlijke geste van gerstenat, dat uiteraard meer dan gewaardeerd werd. De stemming werd alleen maar beter.
De sfeer steeg min of meer tot een kookpunt, de muziek ging aan, het bekende “Leef!” werd uit volle borst meegezongen. Après-ski op een maandagmiddag in Groningen.
André Hazes jr. zong
“Leef, alsof het je laatste dag is
Leef! Alsof de morgen niet bestaat!”
Maandagmiddag 20 november, 17:33
Thierry en Freek zongen met de microfoon mee met deze bijna profetische woorden.
Omdat aan alle goeds een eind komt en er nog een volle zaal zat te wachten in Zwolle moest het team snel de bus in die aan de overkant van de straat geparkeerd was. Omdat de kroeg zo vol was was er even overleg met een beveiliger of Thierry linksom of rechtsom door de kroeg zou wandelen naar de uitgang. Intussen schreeuwde iedereen om een selfie, handtekening of een andere vorm van aandacht.
En daar ging het fout. Bij het maken van nog één selfie. De dader, ik weiger het een verdachte te noemen, pakte een flesje en haalde uit. Deze foto nam ik één seconde voordat het gebeurde. Je kunt stellen dat ik er redelijk bovenop zat.
Het is wel enigszins ironisch kun je zeggen. Thierry deelt biertjes uit in al zijn vriendelijkheid, om daar vervolgens letterlijk mee op zijn hoofd geslagen te worden.
Het filmpje van de aanslag zelf heeft denk ik iedereen wel gezien, dat is de hele wereld al overgegaan. Voor de duidelijkheid: ik heb de aanslag niet gefilmd, dat was degene die naast me stond, die het vervolgens aan mij stuurde, waarna ik het op mijn X-account plaatste. Het filmpje ging begrijpelijkerwijs redelijk snel viraal, geloof ik.
De dader werd razendsnel gegrepen door de beveiling, die mogen echt wel een compliment krijgen want ze reageerden accuraat en gepast. De sfeer was zo goed, dit zag geen mens aankomen. Naïef? Misschien, maar laat er alsjeblieft in deze wereld nog wat ruimte zijn voor naïviteit en liefde.
Hadden er plastic bierglazen moeten zijn en geen flesjes? Ja, achteraf gezien wel. Maar nogmaals, dat is achteraf. En achteraf kijk je Asha ten Broeke een koe in de kont.
Maandagmiddag 20 november, 17:45
De kroeg was al snel leeggestroomd, de bezoekers stonden in ongeloof buiten na te praten, met aan de overkant nog de FVD touringcar. Onder het publiek dat buiten stond een aantal opvallende figuren in overduidelijke Antifa kledij. Hooguit tien minuten na de aanslag kwam Antifa even controleren of hun opzetje geslaagd was. Althans, zo leek het. Kan ik dat bewijzen? Natuurlijk niet. Maar even later kwam ik exact die mensen tegen.
Maandagmiddag 20 november, 18:00
We zitten in een informatie-vacuüm. Niemand weet precies wat er aan de hand is met Thierry. Is hij gewond of alleen geschrokken? Niemand die het weet, ook de (social-)media weet van niks. Een leeg gevoel overheerst. Hoe één gek, of misschien wel een team van gekken, een geweldige avond zó kan verpesten is de vraag. Hoe dan? Wat hadden we kunnen of moeten doen?
Dan horen de FVD-ers die nog buiten staan dat er een clubje Antifa zich voor het politiebureau op de Rademarkt bevindt. Een paar honderd meter lopen. We besluiten om er even te gaan kijken.
We zijn boos. We zijn teleurgesteld. We zijn verdrietig. En vooral emotioneel.
Voor het politiebureau staan ze inderdaad. Duidelijk herkenbaar, en ik herken ook meteen degenen die vlak daarvoor zich nog tussen het publiek hadden gemengd. Ze staan te lachen, grappen en grollen te maken. Op X omschrijf ik dit als dat ze staan te juichen.
Niemand weet hoe hij zich opstelt als hij opeens met een noodsituatie wordt geconfronteerd. Nu weet ik het, en het is niet fraai. Sorry, maar ik kon het niet laten om enige ferme schelwoorden richting het schorriemorrie te sturen. Vlak daarvoor werd vlak voor mijn neus een geweldige kerel bijna vermoord, ik heb geen idee hoe het met hem gaat, ik maak me ernstige zorgen, en daar staan mensen te lachen om het voorval. Gelukkig is mijn broertje de kickbokser in het gezin en ik niet.
Edwin, van beroep beveiliger, weet me te kalmeren. Dank daarvoor. Maar ik kan het niet laten om de mensen die een moordaanslag op een politicus grappig vinden toch even te filmen. Een kort filmpje, 54 seconden, waarna wederom Edwin even ingreep voor mijn eigen veiligheid. Ik zette het op X zonder het zelf nog gezien te hebben. Rauw, onbewerkt. Ik hoor nu hoe mijn stem overslaat van emotie. Zo gaan die dingen blijkbaar.
En ook dat filmpje ging viraal het hele internet over. En ik ben blij dat iedereen kan zien wat voor vreemde snuiters er in Nederland vrij rondlopen.
De politie, hoe bijzonder ook als je voor een politiebureau staat, was niet aanwezig. Die kwam pas een kwartier later. Gezien onze vermoedens dat deze groep Antifa betrokken was bij de aanslag verzochten we de agenten enig onderzoek te doen, en minimaal even de ID-kaarten van de groep te controleren, maar de agenten in kwestie weigerden. Ik heb geen idee waarom, maar het staat u vrij om hier uw favoriete complottheorie op los te laten.
Er is niets geëscaleerd gelukkig, hoewel de leider van de Antifa even later aankwam op de fiets. Helaas heb ik hem niet op beeld, maar hij was niet gemaskerd, en op mijn vraag of hij het normaal vond dat er zojuist een aanslag op een politicus was gepleegd was zijn antwoord dat hij dat geweldig vond, of woorden van die strekking.
Maandagmiddag 20 november, 18:30
We gaan maar terug. Terug de kroeg in waar de middag zo veelbelovend begon. De stemming is bedrukt, maar slaat al snel weer om als we vernemen dat Thierry in ieder geval min of meer okay is. Even lijkt het alsof zelfs het evenement in Zwolle nog zal doorgaan, dat blijkt al snel niet waar. Helaas.
En dan is het al snel duidelijk. We gaan gewoon door! We laten ons niet kisten. We laten ons niet terugdringen door geweld. We staan voor onze waarden van liefde en vrijheid. We worden sterker dan ooit. What doesn’t kill you makes you stronger.
Nog twee dagen. Dan zijn er verkiezingen. En er is maar één manier om jouw steun aan Thierry te betuigen, dat is door dat vakje voor zijn naam rood te kleuren. Of één van de andere geweldige Kamerleden, want als die één ding hebben bewezen is het wel dat ze kwalitatief boven de grijze meute in de slaapkamer uitsteken. Met kop en schouders.
Dank je wel voor dit verslag! Het is ongelooflijk dat dit in NL opnieuw gebeurt.
Hi, mooi en goed verslag, antifa is gewoon tuig.
En dan nog even het volgende … al ben ik donateur ik wou eigenlijk niet meer gaan stemmen omdat ik geen geloof meer heb in dit systeem … maar door dit voorval ga ik nu dus wel stemmen, want de laatste weken zeggen mij dat men toch angstig is voor wat forum doet …
Top! Ik snap je wantrouwen in het systeem, maar elke stem op FVD maakt het lastiger voor het systeem om te frauderen.
Dankjewel ,voor de juiste informatie. Dat is wat we nodig hebben en geen Media=Virus verhaal.. jij ook sterkte en iedereen van FVD.. Thierry in het bijzonder en zijn team.!
Dank je wel!
Bedankt Kim voor deze duidelijke omschrijving.
Bedankt voor het verslag en top dat je e.e.a. gefilmd heb. Ik zou graag wat uitvergrotingen zien van die antifa figuren.
Plus: alle goeds voor de FVD-leden en m.n. Thierry!
Dank je wel!
“En dus bedachten Freek en Thierry een goed plan, wat later fataal bleek” Duidende op de flesjes bier. Zo’n flesje komt inderdaad heel hard aan (eigen ervaring van heel lang geleden…), maar wat als de kratten niet op de toog gezet zouden zijn… Naar mijn idee kan een bierglas meer/ernstiger verwonden. Dus “wat later fataal bleek”, is wellicht een geluk bij een ongeluk…
Dank voor je openhartige reportage en je broer die je tegen kon houden om je geduld te bewaren!
Ik heb het eerste gedeelte ook meegemaakt van jou verslag, en daar is geen woord van gelogen. Door de warmte en drukte ben ik iets eerder weggaan, en heb van de aanslag ( gelukkig) niets meegekregen. Triest dat zo’n geweldige en gezellige middag om zeep is geholpen door diegene die geprobeerd heeft Thierry te vermoorden. ( want zo zie ik het) sterkte!
Dank je wel Gerrit. Fijn dat je er was!
Bedankt voor het reportage