Er was eens, in een land niet ver van hier, een directeur van een middelbare school. De goede man hoorde op een dag een politieke discussie aan tussen drie van zijn wiskundedocenten. De één was een zuivere communist, de ander een sociaal-democraat en de derde was een overtuigd kapitalist.
De communist vond uiteraard dat alle inspanningen van alle mensen op één hoop gegooid moesten worden, en dat daarna eerlijk tussen iedereen gedeeld moest worden. Dat was het allereerlijkste.