Er zijn van die dingen waar je wel mee zit maar die je liever niet deelt. Omdat ze te gevoelig zijn, te persoonlijk, of gewoon omdat ze helemaal niet leuk zijn. Sorry dat ik mijn lezer hiermee vermoei, maar ja, ik ben het dan in ieder geval kwijt.
Kort en goed: de depressie hakt er in. En ik heb moeite om een uitweg te vinden.
Hoe gaat het met je? Misschien wel de meest onschuldige en meest gestelde vraag. En zoals iedereen antwoord je dan met het obligate ‘prima’, of ‘goed’. Totdat het zo niet meer goed gaat, je het zo donker inziet, je er zo géén zin meer in hebt dat je eerlijk antwoordt. Want nee, het gaat niet goed. (Er komt een positief einde aan dit verhaal, echt waar!)
Lees verder